Every, bedankt!
Afgelopen zaterdag, 25 april 2015 eindigde het zaalvoetballeven op het hoogste niveau van Every Janzen. Met Every hebben we fantastische zaalvoetbal momenten gekend, met Every hebben we lief & leed gedeeld.
Voor deze held is op speciale wijze afscheid genomen. Afscheid van het hoogste niveau, niet van de club. Every gaat met zijn vrienden deel uitmaken van het huidige Hovocubo 4 (volgend seizoen Hovocubo 3).
Every, het waren 8 fantastische jaren, bedankt hiervoor.
Janzen verruilt de bal voor de naald
Bron: Noord Hollands Dagblad
Trouwe kracht na acht jaar weg bij Hovocubo * Voetbal in de eredivisie moet wijken voor een carrière als tatoeëerder
Vincent Schot
Hoorn * Via Veerhuys en FC Marlène kwam every Janzen (30) acht jaar geleden terecht bij Hovocubo. Sindsdien is hij niet meer weg te denken uit de hoofdmacht van de Hoornse club. Toch gaat dit gebeuren. Nog één duel speelt de voetballer in de eredivisie: morgen, thuis tegen ZVV Eindhoven. Een monoloog aan de hand van zes voorzetten.
Hoofdklasse
“Ik heb de jeugd doorlopen van Veerhuys. Op mijn vijftiende maakte ik daar mijn debuut in de eredivisie. Op een gegeven moment ben ik naar FC Marlène gegaan. Dat werd niet wat ik ervan verwacht had en dus vertrok ik na één seizoen weer. Toen belde trainer Sander van Dijk of ik naar Hovocubo wilde komen. De club speelde toen nog in de hoofdklasse, maar wilde naar de eredivisie. Vanwege die uitdaging zei ik ‘ja’. We werden direct kampioen en doordat FC Hilversum dat seizoen ophield te bestaan en Hovocubo hun licentie kon overnemen sloegen we de eerste divisie over.”
Landstitel
“Het eerste jaar in de eredivisie haalden we direct de play-offs. We gingen er hard af tegen FC Marlène, maar deed aan de prestatie niets af. Het heeft een paar jaar geduurd voordat we prijzen gingen winnen, maar toen dat eenmaal zo ver was hebben we ze ook allemaal gepakt. Dit jaar de Supercup, maar ook de beker, waardoor we de Bene-beker mochten spelen. De landstitel van vorig jaar was het mooist. Toch was dat niet mijn hoogtepunt. Dat was de wedstrijd tegen AORC die werd gespeeld ter nagedachtenis van onze overleden tweeling Quinn en Yosh. Een ultiem team- en clubgevoel.”
Europa
“Voor veel jongen zal spelen van de UEFA Futsal Cup nog wel mooier zijn geweest dan het winnen van de landstitel, maar voor mij persoonlijk niet. We speelden de voorronde in Ierland en vanwege mijn werk kon ik niet afreizen met de ploeg. Kwam pas een dag later, halverwege de eerste helft van de eerste wedstrijd binnen. Heb de overige twee duels wel minuten gemaakt, maar tussen de wedstrijden door heb ik in mijn hotelkamer alleen maar zitten werken. Heb daar dus niet echt van kunnen genieten. En naar Slovenië ben ik helemaal niet mee geweest. Kreeg geen vrij. Erg jammer.”
Afscheid
“Een vreemd idee, maar ik kijk er gek genoeg ook wel naar uit. Heb last van mijn enkel, maar met pijnstillers en tape kan ik spelen. Hoef mezelf nu toch niet meer te sparen! Hoop dat het een leuke wedstrijd wordt. de laatste ronde van de reguliere competitie al mijn laatste wedstrijd zou zijn had ik niet verwacht. We hebben onderweg gewoon teveel en onnodig punten laten liggen. Ik heb in de waandelgangen gehoord dat er rond deze wedstrijd nog wat staat te gebeuren voor de vertrekkers. Dat laat ik maar gewoon over me heen komen.”
Vriendenteam
“Hovocubo 4. daar speel ik het volgend seizoen in. Mijn zwager zit in die ploeg, net als veel van mijn vrienden. Dit jaar heb ik al een aantal keer met ze meegedaan, dat mag totdat je 15 duels in het eerste hebt gespeeld.”
Tatoëren
“Sinds anderhalf jaar volg ik hier een opleiding voor. Die rond ik binnenkort af en dan wil ik stappen in maken. Met een jaar of anderhalf hoop ik in de stad een eigen zaak te openen: Tatoo 4 Every1. Er gaat natuurlijk veel tijd in zitten om dit te realiseren. Omdat ik ook nog een gezin heb is dat niet te combineren met voetballen in de eredivisie. Vandaar dat ik deze keus maak.”
Foto’s Ferry Hoks:
Foto’s gerriefotografie.nl
