Dagboek Nova Gorica
Dag 2
Na een rustige nacht werd er om iets voor half tien door de selectie verzameld in de hotellobby. Waar een aantal spelers in een paar massagestoelen de slaap uit hun ogen wreven gingen de roodhemden uiteindelijk om half tien naar het ontbijt. De onderlinge ontspannen sfeer doet niets vermoeden aan de wedstrijd tegen Inter Movistar, wat een mooie weergave is van het onderling vertrouwen die deze hechte groep in elkaar heeft. Na een stevig ontbijt was er tijd om een aantal uur te relaxen. Waar een aantal spelers zich lieten behandelen door topfysio Tim van Kippersluis van de praktijk Veel Beter, was er voor de anderen tijd om te rusten in de hotelkamer. Als spelersgroep mogen wij verguld zijn met Tim die louter werkt met topsporters. Net zoals in Dublin werd er vervolgens om 13.00 uur verzameld om beelden van de tegenstander te bekijken. Hieruit bleek enerzijds dat Inter Movistar een fantastisch team heeft die door het aantal trainingsmomenten (6 á 7 keer per week) veel vaste spelpatronen in zich heeft maar anderzijds zijn wij niet voor niets hun tegenstander. Na de analyse van trainer van Dijk was het bijna half drie en werd er aanstalten gemaakt voor een sportmaaltijd. Uiteraard weer pasta (Overigens hebben ze in Slovenië voor het koken van de pasta een geheel eigen betekenis voor `el dente`, zeg maar gerust `effe doorbijten`) en kip en iets van een koude vissalade die verder niet noemenswaardig is. Net als het droge brood. Conclusie: Zoals altijd lekker zeiken over het eten in het buitenland.
De 22 meegereisde supporters waren inmiddels een dagje uit. Men ging Sloveense grotten bekijken. Waar het weertype op dit moment zomers aandoet, Piet Paulusma zeker een 10 zou geven voor het barbecueweer en supporter Roy Stracke in Hawai outfit was meegegaan bleek hij in de grotten na een aantal minuten verkleumd te zijn. Uiteraard bood een terrasje in de zon de perfecte uitkomst. Na het bezoek aan de grotten besloot dit markante gezelschap te gaan eten. De groene pizza`s bleef naar horen zeggen beperkt tot een paar happen en een hoop zure gezichten.
De selectie en staf verzamelde iets voor vieren in de hotellobby. Waar men dag 1 vervoerd werd met de spelersbus van Udinese Calcio bleek het transport wederom uitstekend. Voor de deur van het hotel stonden vijf splinternieuwe glimmende Mercedes S klasse`s met ronkende motoren te wachten om de spelers naar de sporthal te brengen. De chauffeurs zullen het niet vaak hebben meegemaakt maar als groep werd er besloten om de vijf minuten verderop gelegen sporthal te bewandelen. Youssef Makraou, afgelopen zomer nog vierde tijdens een zaalvoetbaltoernooi in Dubai waar allerlei topspelers (Falcao, Miguilin, Ricardinho etc.) uit het buitenland werden ingevlogen (een lucratief toernooi dus) , was dit natuurlijk al gewend en liet zich als een ware oliesjeik vervoeren. Loopwonder Karim `tupac` Ajnane bedacht zich tijdens de wandeling, hield één van de bolides aan, en besloot ervaren als hij is zijn krachten te sparen.
Tijdens de warming up kwamen de meegereisde supporters binnen waarbij de geste van een inmiddels echte Hovocubaan, Winfred Wester, niet onvermeld kan worden gelaten. Winfred heeft namelijk alle wedstrijdtickets voor de supporters mogelijk gemaakt, om met jou woorden te spreken Winfred: `ja echt, dat is grote klasse`.
Vlak voor aanvang van de wedstrijd werden de tenues weer uitvoerig gecontroleerd door de arbiters. De regels van de UEFA zijn strenger en dat ondervonden wij al eerder in Dublin. Zo moet tape die op de sokken worden geplakt van dezelfde kleur zijn, net als de slidingbroekjes. Na deze controle kwamen we onder hartverwarmend applaus van de Hovo supporters het veld op. Wat is het mooi om te zien dat zij de moeite hebben genomen met ons mee te reizen en daarbij prachtige supporters shirts dragen. Zoals in de verschillende wedstrijdverslagen te lezen valt hebben wij gevochten als en van Leeuwen. Ronald liet zien dat hij meer is dan alleen maar een Nederlandse topkeeper en Brabants Beton.. Gewapend Europees ***** beton met Hoorns staalvlechtwerk is meer op zijn plaats! Volgens de statistieken van de UEFA had hij 23 safes waaronder enkele op miraculeuze wijze. Voor Ronald stond het verdedigend ondanks de uiteindelijke 5 tegengoals als een huis. De youngsters Mick en Appie speelden alsof ze wekelijks tegen wereldtop staan, Youssef was niet onder de indruk van Ricardinho en toonde Amsterdamse Bluf door tegenover hem te versnellen. Dennis, Karim en Joost stonden telkens op de goede plaats, hielden de linies met hun ervaring bij elkaar en wisten zeer veel schoten te blokken. Issam kwam met twee goede acties en schoten nog dicht bij een goal net als Mo Ajnane. Mo toonde wederom aan dat hij binnen acht weken nu al een van de sterkhouders is. Wat een discipline, concentratie en vechtlust toonde beide viertallen. Om aan te geven dat het zwaar was; er zijn tijdens de wedstrijd letterlijk twee treetjes met flesjes water opgegaan. Issi Hamdaoui mocht uiteindelijk zijn debuut maken voor deze Spaanse topploeg waarvoor gefeliciteerd. Achteraf gaf hij aan dat ze totaal niet hadden verwacht dat wij zo`n stugge ploeg bleken te zijn. Tijdens de rust scheen het in de kleedkamer bij Inter Movistar volgens hem erg stil te zijn geweest. Dat het uiteindelijk 5-0 wordt is geen schande, zeker niet gezien het verschil in trainingsuren en spelersaantallen. Waar zij drie viertallen tot hun beschikking hadden waren dat er bij ons twee. Maar wel twee viertallen vol passie en strijd.
Na de wedstrijd hebben wij de eerste helft van het treffen tussen KMN Kobarid en Lokomotiv bekeken. Twee fysieke tegenstanders met fanatieke aanhang. Zo`n sfeertje die bij Europese wedstrijden horen en waarvan je als spelers hoopt dat je ze mee kan maken. Op het moment van schrijven hebben wij net de beelden van de Sloveense ploeg bekeken, vanavond zal blijken of zondag voor ons de grote finale zal worden. Een ding is zeker, er staan vanavond wederom twee viertallen in het veld, vol passie en strijd!
Gr, `de twaalfde man`.
