Dag 4: Vrije dag
Kloppende hoofdpijn, een droge mond, te veel zonlicht tussen de gordijnen en een bed wat wel erg lekker ligt.. Het is vijf voor tien en om tien uur wordt van een ieder verwacht aan te schuiven bij het ontbijt. Eetlust bleef bij ondergetekende beperkt tot paracetamol…
Na het verlies van gisteravond werd er gebaald, er had meer ingezeten. Wat als wij de 2-1 hadden gemaakt en Kobarid moesten aandringen? Wat als.. Aangekomen bij het hotel werd er besloten om de club kleding in te ruilen voor vrije tijd kleding, we moeten er immers het beste van maken en zondag pas weer spelen. Een aantal spelers besloot om eerst te gaan eten. Het vreemde was dat hun vermoeden juist was. Na het eten liepen deze spelers het restaurantje uit en bleek dat ze inderdaad achtervolgd zijn. Twee undercover agenten hielden deze spelers staande, lieten als een echt CIA agent hun badge zien en vroegen om legitimatie. Natuurlijk lagen de paspoorten in het hotel en hoe zou deze affaire aflopen.. Uiteindelijk kregen deze spelers van de geblokte undercover agenten de opdracht om direct terug te gaan naar het hotel. Dat waren ze toch al van plan.. Ik snap het overigens wel, Appie en Mick zien er immers uit als twee echte bandieten :p
Aangekomen bij het hotel voegde deze groep zich samen bij een aantal andere spelers en supporters die het eten niet nodig vonden en meteen een biertje namen. Na een paar drankjes en het lachen om de veel te elegante voorzitter van Inter Movistar (hij bood werkelijk elke jonge dame een stoel aan) gingen wij iets voor twaalf uur richting de bar onder het Casino. Om 00.00 uur hadden wij namelijk drie jarigen in ons midden. Dennis, Tom en Tim kregen de felicitaties waarna het nog lang onrustig bleef.
Na het ontbijt van gistermorgen werd er onder leiding van de jarige fysio Tim een wandeling gemaakt waarbij Aanvoerder Amir voor een hoger tempo pleitte, hij lag tenslotte vroeg in bed. Zeer vroeg! Na een half uur kwam de spelersgroep weer aan in het hotel en volgde de lunch. Niet iedereen at zijn bord leeg en er werd besloten om de vrije middag energiek in te vullen. Een aantal leden van de staf besloten na een overleg van plus minus dertig minuten om naar het strand te gaan. Als spelersgroep zijn wij met de taxi naar een rivier gegaan waarbij een aantal waaghalzen van een hoge rots af doken. Met name Appie Attahiri (hij kwam met dit idee) bleek toch last van hoogtevrees te hebben. Nadat hij iedereen voor had gelaten kon Appie niet achterblijven en besloot hij onder luid gejuich en zijn eigen oerkreten `Rieeekieee“ naar beneden te duiken. Het bergwater was zeer koud dus Appie zwom bijna net zo snel als oud Olympisch kampioen Pieter van den Hoogeband. Zijn borstcrawl op de manier van een verzopen terriër zorgde voor veel vermaak. Dat deze verfrissende duik een positieve invloed heeft gehad op de gezondheidstoestand van een aantal spelers was een feit. Daarna werd er nog even op een grasveldje aan de rivier gevoetbald. Omdat de UEFA zorgt voor de ballen tijdens de wedstrijden hadden wij deze niet mee. Bij de receptie van het hotel werd met veel pijn en moeite een bal geregeld van het vijfjarig zoontje van de receptioniste. Voorzitter Paul Walkeuter wilde uiteraard ook zijn voetbalkunsten tonen. Na twee mooie trucjes, waar Ricardhino nog wat van kan leren ging het helemaal mis… De voorzitter wilde een prachtige volley maken maar hij raakte de bal buitenkant wreef, waarna de bal in de stroomversnelling van de rivier de Soca plonsde. Omdat er ook een prachtig terras aan de rivier was werd van een nood een deugd gemaakt zodat Paul kon gaan bedenken hoe hij dit aan de receptioniste ging vertellen. Leg dat maar eens uit..
Bij aankomst van het hotel liep Paul met erg veel lood (sponsor Blokdijk Metaalhandel zou er van gaan watertanden) in zijn schoenen (maat 49) naar de receptioniste. Na een betoog van enkele minuten besloot Paul naar de plaatselijke sportwinkel te gaan om een nieuwe bal te kopen.
`s Avonds mocht een ieder voor het diner een eigen keuze maken. Het buffet van het hotel werd ingeruild voor de stoelen van een restaurant waarbij er voor velen een einde kwam aan pasta en kip. Na het eten zochten een aantal spelers moe maar voldaan de hotelkamer op en zorgden een vijftal andere spelers voor een persoonlijk gratis trip door te scoren aan zowel de black jack als de roulette tafel. Nu viel het balletje wel goed..
de “Twaalfde”-man
