Fragment uit het Jubileumboek

Aanstaande vrijdag staat de kraker tegen FC Eindhoven op het programma. De top van Nederland tegen elkaar.

Af en toe plaatsen we een fragment uit het jubileumboek op de site en koppelen deze aan de interactieve pagina. (klik hier om naar de interactieve pagina te gaan). Het boek beschrijft de geschiedenis van het Nederlandse zaalvoetbal met Hovocubo als rode draad. Alle ontwikkelingen van de KNVB, de grote clubs waar Hovo mee te maken heeft gehad en de kopstukken van de afgelopen 50 jaar worden hierin beschreven.

Er zijn nog een beperkt aantal boeken welke bij de kassa bij thuiswedstrijden te verkrijgen zijn.

Dit keer duiken we op de achtergrond van onze tegenstander van aankomende vrijdag.

FC EINDHOVEN

Zaalvoetbalclub FC Eindhoven is in 1997 ontstaan onder de naam CFE/VDL Groep. In 2008 vond een fusie plaats waarbij CFE/VDL Groep samen ging met EFV/Cibatax. Vanaf dat moment heette de club officieel CFE Ciba/VDL Groep. Beide verenigingen hadden in wat verdere verleden tot doel om op een leuke manier het zaalvoetbal te beoefenen. De opmars naar de top van Nederlandse zaalvoetbal maakte beide verenigingen afzonderlijk van elkaar vervolgens in de zelfde periode door. In het seizoen 2007-2008 eindigde de verenigingen afzonderlijk van elkaar op de vierde en vijfde plaats in de hoogste zaalvoetbaldivisie in Nederland, de Eredivisie. Om de laatste stap naar de absolute top te zetten hebben de verenigingen besloten om per 1 juli 2008 te fuseren. Door de samenwerking met Betaald Voetbal Organisatie FC Eindhoven en de wens om een groter platvorm neer te zetten in de regio Eindhoven, is vanaf het seizoen 2014-2015 de naam gewijzigd naar FC Eindhoven.

De eerste historische ontmoeting tussen Hovocubo en Eindhoven vond plaats op 15 november 2008 in de Vredehof. Ivo Rottiné smeet de wedstrijd in het slot. Met een knalharde vijfmetertrap brak de FC Hovo-speler, anderhalve minuut voor tijd het verzet van CFE/VDL Groep (6-4) definitief.

Het is Hemelvaartsdag 2012. Hovocubo heeft voor de tweede keer in de moderne jaren van het zaalvoetbal de finale van de KNVB Beker bereikt. CFE is de tegenstander. Met rust leek er een stunt in te zitten voor Hovocubo, maar in een tijdsbestek van drie minuten kantelde de wedstrijd volledig. En dus ging de KNVB Beker toch gewoon naar CFE, dat met 8-4 te sterk bleek voor de manschappen van coach Sander van Dijk. De ene actie was mooier dan de andere en ook de doelpunten die Hovocubo maakte in de eerste helft waren bijzonder fraai. Alleen net zoals eerder in het seizoen in de competitie, gaven de Eindhovenaren pas echt gas na de pauze. Want waar CFE een paar weken eerder tegen Hovo van een 0-4 achterstand na de rust terug kwam, werd nu het negatieve saldo van 1-3 omgebogen. Eindstand 8-4. Samenvatting

Yoshua St. Juste krijgt Karim Bali over de knie

In het seizoen 2012-2013 strijden Hovocubo en CFE in totaal zeven keer tegen elkaar. Supercup (1x), competitie (2x), KNVB Beker (1x) Play offs (3x). Als verliezend bekerfinalist mag Hovocubo tegen Bekerwinnaar en landskampioen CFE voor de supercup aantreden. Hovocubo komt opeen 3-1 voorsprong met doelpunten van Every Janzen en Mo Darri, maar het is niet genoeg om van de te kloppen ploeg van dat moment te kunnen winnen. Oualid Saadouni, Ilias el Attabi en Jamal el Ghanoutti maken deze voorsprong ongedaan en Hovocubo verliest met 6-3. Samenvatting

Op 12 april volgde de halve finale KNVB Beker. De Brabanders waren een jaar eerder te sterk voor de formatie van Sander van Dijk en ook dit seizoen moest Hovocubo in de competitie buigen voor CFE. Deze vrijdagavond lijkt het er in de beginfase op dat dit opnieuw gaat gebeuren. De thuisploeg trekt in volle vaart richting het doel van Ronald van Leeuwen, terwijl het spel zich maar mondjesmaat afspeelt op de andere speelhelft. Karim Bali maakt de 1-0 en Ali Choukair trekt de stand weer gelijk. Wanneer Jamal el Ghannouti CFE weer op voorsprong brengt en Mo Darri en Sander van Dijk met rood naar de tribune worden verwezen lijkt het lot beslecht. Maar niets is minder waar. Hovocubo toont passie en op slag van rust scoort Every Janzen de 2-2. Nadat ook Rachid el Kaddouri en opnieuw Karim Bali een goal maken lijkt de wedstrijd op een verlenging af te stevenen. Het is echter Jeroen de Groot die kort voor tijd de winnende treffer weet aan te tekenen. Hovocubo staat in de finale en onttroont de Eindhovenaren van hun titel, als later ook de finale tegen FC Marlène wordt gewonnen. Samenvatting

De halve finale van de play offs om het landskampioenschap tegen elkaar. De eerste wedstrijd thuis in De Opgang wordt een onvergetelijke wedstrijd. Lees hiervoor de door Chris Wobben geschreven column : “Nagenieten van een zinderende avond Hovocubo”. Het kwam in elk geval neer op een-best-of-three waarbij er inderdaad drie wedstrijden nodig waren. Hovo won dop spectaculaire wijze de eerste, maar twee keer in het Indoor Sportcentrum in Eindhoven verloor Hovocubo kansloos met 7-0 en 8-0. CFE had geleerd van het trucje van de meevoetballende keeper en slacht het gebruik van dit wapen door Hovocubo genadeloos af. Wanneer Hovocubo in 2014 de landstitel en de supercup pakt is de onttroning op alle fronten een feit. Een jaar later weet de ploeg van coach Carmelo Niedu zich te herpakken door opnieuw de titel en de beker naar zich toe te trekken, maar de glans van de club is weg. Samenvatting

In het seizoen 2015-2016 weet Hovocubo in de lopende competitie twee keer met 4-2 van FC Eindhoven te winnen. Inmiddels is Niedu opgestapt en heeft de Spaanse top coach Miguel Andrés Moreno de scepter in handen. Op het moment van schrijven vechten zowel Hovocubo als ook FC Eindhoven om een plek bij de eerste vier te bemachtigen die uitzicht geeft op de landstitel. Samenvatting

Een niet te vergeten wedstrijd was de bizarre finale om de landstitel van 2016-2017. Door een overwinning van de blauw-witten op de roodhemden ging het corrupte Knooppunt met de landstitel ervandoor. Samenvatting

Dan maken we een sprong naar 2018. FC Eindhoven en Hovocubo kunnen gerekend worden tot de sterkste en best voetballende ploegen van Nederland. Beide hofleveranciers van Oranje. De onderlinge wedstrijden hebben nog onverminderd een spannend verloop. Ondanks een zeer slecht seizoen van de Brabanders in 2017-2018 blijft het toch een topclub. De prijzenkast is echter nog niet aangevuld al zitten ze er vaak nog wel dicht bij. In het huidige seizoen strijdt FC Eindhoven voor het eerst mee voor de BeNe-beker.

In 2018 won Hovocubo de KNVB beker door in Almere met 0-4 te winnen van FC Eindhoven. Hoewel in de laatste 20 seconden Hovocubo de wedstrijd alleen maar moest uitspelen om de overwinning te kunnen vieren was een opstootje geprovoceerd door een Braziliaan in Eindhovense dienst waar Hovocubo aan mee ging doen wat een smet op de wedstrijd achter liet. Samenvatting

Palmares van FC Eindhoven: Landskampioen 5x, KNVB Beker 3x, Supercup: 4x

NAGENIETEN VAN EEN ZINDERENDE AVOND HOVOCUBO

Rachid el Kaddouri speelt de gehele tweede helft als vijfde veldspeler. En oh, wat een effectiviteit

,,En daar betreedt Hovocubo de zaalvloer voor de tweede helft”, zeg ik in de microfoon. ,,Vier doelpunten in twintig minuten, dames en heren, dat is in het zaalvoetbal geen onoverkomelijke achterstand. Rug recht en kop omhoog.” Ik spreek de woorden uit, maar eigenlijk geloof ik er niet meer in. Drie minuten had het ijzersterke CFE nodig om op 0-3 te komen. ,,En dat waren de play- offs weer voor dit jaar”, dacht ik. Drie minuten. Drie- nul achter. Ongelooflijk. Ik zie Hovocubo worstelen, Van Leeuwen pakt een paar goede ballen. Darri laat even zijn klasse zien. Maar het Brabantse geweld stopt bij 1-5. Gelukkig maar, slechts vijf keer. In de rust is het cynisme niet van de lucht. Mensen overwegen om De Opgang achter zich te laten. Maar daar is altijd die Hoornse galgenhumor weer. Met luide stem vraagt iemand zich af ‘Of de jongens niet toevallig een Ritalinnetje teveel hebben geslikt?’ Er wordt schamper gelachen. Ik schuif de CD in de speler. De enige schijf van de avond bestaat voornamelijk uit beukende beats. Ik vraag me af of ik de tonen nog een keer mag laten horen in de zaal. Voorzichtig denk ik al aan volgend seizoen. Darri zorgt vanaf de penaltystip dat ik nog een keer op ‘play’ mag drukken. In ieder geval twee keer gescoord tegen de landskampioen. Maar wat doet Van Dijk nou? Zonder doelman met vijf spelers de strijd

Jeroen de Groot scoort de 6-6 en Heel de Opgang wordt gek!

aangaan? Van Leeuwen wordt El Kaddouri. Ik denk aan Russische roulette. Het morbide spel, waarin één foutje letterlijk fataal is. En ach, wat maakt het uit. Als Hovo maar met enige eer de wedstrijd verliest. Ben ik al tevreden. Ondertussen begint het Hovocubo te lopen. Wat een knal van De Groot! ,,Mooie aanval. Ik voel een momentje van de week aankomen”, zegt Krijn Schuitemaker naast me. Hij gaat de beelden inspreken voor de KNVB. In de rust grapten we nog dat de tweede helft beter schriftelijk afgedaan kon worden. Oké, ik maakte die opmerking. Eerlijk is eerlijk. Bij 5-3 denk ik even aan een wondertje. Maar Jamal el Ghannouti laat de gasten uit Eindhoven voor de zesde keer juichen. Ook dat nog. Toch blijft Hovocubo stoïcijns met El Kaddouri als vijfde speler spelen. Stiekem ben ik wel een beetje trots op die vijf lefgozertjes binnen de lijnen. Ze lachen vrouwe Fortuna recht in het gezicht uit. Voor het eerst dit seizoen zie ik CFE wat inzakken. En weer een streep van De Groot! Langzamerhand wordt ik een fan van hardcore house.

Publiek en supporters bedanken elkaar

4-6 is al een stuk comfortabeler voor mijn ego. ,,Ze deden hun best, maar ja, helaas verloren met 4-6′′, hoor ik mezelf straks aan mijn vrouw vertellen. ,,Wie weet lukt het volgende keer in Eindhoven wel.” Hovocubo blijft aanvallen. Het gaat steeds vaker richting het doel van Pieter Grimmelius. Nog zes minuten. Netto. Zou het dan? Ik zie Yoshua St. Juste struikelen. Zucht. Wacht, hij staat op. Worstelt zich naar voren. Hij schiet, hij scoort! ,,Fantastische goal, puur op wilskracht; Yoshuaaaaaaaa St. Juste!! ” In de zaal is de spanning plots voelbaar. Het zindert in de sporthal. Doorgaans hangt er een soort nuchtere stilte boven de tribunes. Nu niet. De temperatuur lijkt omhoog te schieten. Mensen gaat eerder staan, bewegen zenuwachtig heen en weer. Reageren meer op de acties binnen de linnen. Leven plots intens mee. Dit is de aantrekkingskracht van het zaalvoetbal in optima forma. Ik kijk in de ogen van mensen die ik al jaren ken. Het staat 5-6. Het zal toch niet? Dan breken de meest sensationele minuten aan die ik tot dusver in De Opgang heb beleefd. De Groot jaagt de gelijkmaker tegen de touwen. Ik zie de mensen vol ongeloof opspringen. Schreeuwen. Gillen. Juichen. Elkaar vastpakken. De zaal in rennen. Niet één, maar tientallen. Waar gaat dit over? Wat gebeurt hier? Ongekend. Als iedereen weer zit, vraagt Hovocubo een time- out aan. Nog iets meer dan een minuut. ,,Wat doen we?”, schreeuwt Van Dijk tegen zijn manschappen. ,,Stoppen of doorgaan?” De spelers roepen dat ze doorgaan. Het is nu of nooit. Alles of niets. Het wordt alles. Als Every Janzen de winnende binnen ramt, ontploft de zaal. De rechter tribune komt als één blok omhoog. Mensen van alle leeftijden zijn uitzinnig van vreugde. Honderden vliegen de zaal in. Naar verluid wordt zelfs één van de scheidsrechters in de chaos geknuffeld. Ik zie ik vrijwilligers het uitschreeuwen van geluk. Na al die jaren net niet, is het nu net wél. Velen horen de zoemer niet meer. Het wonder is geschied. Spelers, begeleiding en iedereen die ook maar voor handen is, worden gegrepen. Ze vormen midden in de zaal een schreeuwende cirkel van puur geluk. In de laatste minuut winnen van het schier onoverwinnelijke CFE. Na zo’n achterstand. Op deze manier. Het zijn van die wedstrijden die één keer in de paar jaar voorkomen. Wat een feest. Het meegereisde publiek reageert uiterst teleurgesteld, maar wel heel sportief. Ik vind het klasse. Aan de bar sta ik zwijgend om me heen te kijken. Naast me staat één van die typerende vrijwilligers van Hovo. We kijken elkaar aan. ,,Zo, ik moet nog even landen, man. Wat een wedstrijd. Echt niet te geloven.” Het eerste biertje is zo verdwenen. Natuurlijk, de realiteit haalt de romantiek snel weer in. Het is slechts de eerste wedstrijd. Wat de toekomst in het zuiden van het land gaat brengen, weet niemand. Maar Hovocubo op deze manier te zien winnen en de mensen zo blij te zien, daar kan geen beker tegenop. Nou ja, bijna niet dan. Maar ik ben dan ook geen speler. Eerst maar eens de bekerfinale. Volgende halte: Amsterdam, sporthallen Zuid.

Video/geluidsfragment de laatste minuten

Chris Wobben