Gevochten als Leeuwen, Trots op de mannen!
De huid heel duur verkopen en geen cadeautjes geven. Dat was met elkaar afgesproken. En zo geschiedde.
Inter Movistar FS staat in de UEFA ranking op plaats 6, daar waar landgenoot Barcelona de lijst aanvoert. In de ranking voor landenteams staat Spanje op de tweede plaats achter lijstaanvoerder Brazilië. Dat zou dus een loodzware ontmoeting worden. In de bespreking eerder in de ochtend, werden er duidelijke afspraken gemaakt over de speelwijze en de mogelijkheden. Overtuiging was na het debacle afgelopen vrijdag weer 100% terug. Wel hadden we nog te maken met een flinke aderlating: het ontbreken van Every (heuglijke persoonlijke omstandigheden), Rougui (schorsing) en Amir (nog niet volledig fit maar werkt erg hard aan herstel). Toch was het volledige vertrouwen van het collectief dat de jongelingen Mick van der Gulik en Appie Attahiri dit niveau zouden aankunnen. Coach Sander van Dijk twijfelde ook nooit over de vraag hen op te stellen of niet.
De startopstelling was, Ronald, Joost, Appie, Mo en Karim. De Spanjaarden begonnen met Luis Amado, Ortiz, Rafael, Orzaez en Ricardinho. Vanaf de aftrap was duidelijk hoe de verhoudingen zouden zijn: Inter veel balbezit en Hovo met ziel en zaligheid vechten voor wat het waard was. Meer dan dit was ook niet mogelijk en werd de Hoornse verdediging keer op keer op de proef gesteld. Maar pas in de negende minuut wist Inter de score te openen door een doelpunt van Rafael. Een uitstekende counter door de gebroeders Ajnane kon helaas niet benut worden zodat de gelijkmaker uitbleef. Ondanks de bijzondere vaardigheden van Ricardinho en het sterke collectief van de withemden slaagden ze er niet in om de wederom uitstekend keepende Brabants Beton te verschalken. Een verdienste van Hovocubo dat het slechts met 1-0 achterstand de kleedkamer in ging met de rust.
Ondertussen had de derde scheidsrechter opgemerkt dat speler #9 van Hovo geen wedstrijdkleding aan had. Om op de bank te zitten werd hem dwingend verzocht zich om te kleden of een plaats op de tribune op te zoeken. Het team heeft de Captain nodig, al is het maar om het moraal. De keuze bracht iedereen die de live stream volgde op het verkeerde been. Het is nooit de intentie geweest om hem op te stellen als zijn lichaam daar nog niet aan toe is.
In de tweede helft wist Hovo nog 5 minuten het doel schoon te houden, maar wie anders dan Ricardinho wist de Hoornse muur te doorbreken waarna de 2-0 genoteerd kon worden. Met nog doelpunten van Ortiz, Rafael en opnieuw Ricardinho (na ongelukkige interventie Issam) werd de eindstand op 5-0 bepaald.
Seillant detail: Issy Hamdaoui maakte in deze wedstrijd tegen Hovocubo zijn allereerste officiële speelminuten in Spaanse dienst. Voor dat hij naar Inter verhuisde maakte hij zijn laatste officiële minuten in Nederland tegen Hovocubo, dit gebeurde in de play off wedstrijd in De Opgang waar hij toen met FCK De Hommel aantrad.
Met opgeheven hoofd heeft de selectie de dag afgesloten. dit wordt bevestigd als later via de social media reacties vanuit het Spaanse kamp gelezen wordt dat deze wedstrijd lastiger was dan vooraf verwacht.
Zie hier voor de reacties en beelden van Inter Movistar FS
Lees hier het verslag op de Site van Inter Movistar FS
Lees hier het verslag van de Spaanse Sportkrant MARCA
Bekijk hier de statistieken van de UEFA
Een nederlaag met perspectief
Bron: Noord Hollands Dagblad
Hovocubo houdt helft lang kranig tegen Inter Movistar*Spaanse landskampioen loopt na rust weg naar 5-0 zege*Hoornse zaalvoetballers putten vertrouwen uit sterke start
Vincent Schot
“Heb jij heel toevallig wat zuurstof bij je?”, vraagt Ronald van Leeuwen, zodra hij de speelvloer in het Sloveense Nova Gorica afloopt. Dat zelfs de doelman van Hovocubo aan de beademing moet, wil wat zeggen over de inspanning die de ploeg zojuist heeft moeten leveren.
Het is dan ook niet zomaar een tegenstander die de landskampioen van Nederland treft in de openingswedstrijd van de UEFA Futsal Cup. Inter Movistar, kampioen van Spanje en door velen beschouwd als de beste ploeg ter wereld, wint met 5-0. Hoewel de zege ruim valt, krijgen de Madrilenen deze niet cadeau.
“We kunnen terugkijken op een prima eerste helft”, zegt Van Leeuwen. Hoewel Hovocubo twintig minuten lang op eigen helft staat, kletst de keeper geen onzin. De wijze waarop zijn ploeg de Spanjaarden weghoudt bij zijn goal is lovenswaardig. Er wordt geknokt voor elke meter en de ruimte tussen de linies wordt wel eens groot, maar nooit zodanig dat de Spaanse profs erdoorheen wandelen. “Tegen TPP ging het zaterdag even mis, maar de manier waarop wij collectief verdedigen was er vanavond weer.”
Een keer weet Inter Movistar voor rust een gaatje te vinden in de defensie. Het is Ricardinho, de grote ster van de Spanjaarden, die in de negende minuut met een slimme pass Rafael Rato vrij zet. Zelfs Van Leeuwen – die er al een deel uitgehouden heeft – moet een antwoord schuldig blijven op zijn inzet van dichtbij. “We wisten dat deze ploeg vooral van afstand schiet. Daar hebben we goed op geanticipeerd. Ik denk dat we wel dertig ballen geblokt hebben. Wat er dan wel doorheen komt is goed te zien”, bagatelliseert hij zijn sterke optreden.
Twee keer krijgt Hovocubo een kans om de eerste helft af te sluiten met een nog beter resultaat dan de minieme achterstand. Bij een snelle counter probeert Mo Ajnane het zelf, maar vliegt de bal over. Het zijn de speldenprikjes waar de ploeg vooraf op hoopt, zegt de sluitpost: “Je weet dat je vanavond gaat verliezen. De vraag is met hoeveel. Maar als je lang de nul houdt, dan komen er kansen om er snel uit te komen.”
Het eigen doel schoonhouden is ook na rust de insteek van hovocubo. Binnen negen minuten krijgt het echter twee treffers te verwerken. Het bijltje erbij neergooien doet de ploeg echter niet. Sterker nog, de 2-0 en 3-0 blijken het startsein om schroom van zich af te gooien. Niet louter wordt er gegokt op een counter, de ploeg trekt brutaal ten strijde. Hoewel het resulteert in nog twee ballen die achter Van Leeuwen verdwijnen, levert het ook kansen op. Zo puntert Youssef Makraou in het zijnet en drukt Mo Ajnane nog eens goed af.
“We zijn toen meer vooruit gaan voetballen”, zegt ook trainer Sander van Dijk. Tevreden over de manier van verdedigen is hij dan al. De wijze waarop zijn ploeg aanvalt versterkt dat gevoel nog eens. “Als je ziet dat we dankzij onze spelpatronen ook tegen de beste ploeg terwereld kansen krijgen, mag je ondanks deze nederlaag tevreden zijn. Dit was niet de wedstrijd waarin voor ons de grootste kansen lagen op een stunt, als je dan toch gevaarlijk weet te worden dan moet dat tegen die andere twee teams ook lukken.”
Inter Movistar-Hovocubo 5-0: 9. Rafael Rato 1-0, 25. Ricardinho 2-0, 29. Ortiz 3-0, 32. Rafael Rato 4-0, 34. El Bakkali 5-0 (e.d.)
Attahiri geniet van duels met idool
Of hij het gaat vragen weet hij nog niet zeker. “Maar ik denk het wel. Voor de wedstrijd wilde ik dit natuurlijk niet doen, maar komende dagen kan het wel. Of straks misschien al”, zegt Appie Attahiri. De Jongeling heeft het over een foto met Ricardinho, de Portugese ster van Movistar.
Ik kijk op YouTube veel wedstrijd van deze ploeg. Soms speciaal voor hem. Waarom? Hij is gewoon de allerbeste”, zegt de negentien jarige speler van Hovocubo. “En dan stond ik net gewoon oog in oog met hem in het veld. Genieten.”
Hij vertelt het vol bewondering voor de kleine alleskunnenr van de Spaanse landskampioen. In het veld is van adoratie veertig minuten lang niets terug te zien. De speler die de geblesseerde captain Amir Molkarai vervangt aan de aftrap, vecht de duels met de Portugees uit zonder enige schroom. Het maakt dat hij kan terugkijken op een prima wedstrijd. En dat terwijl hij het bij Hovocubo nog moet doen met relatief spaarzame minuten. “Bij AORC heb ik wel veel gespeeld vorig seizoen. Maar dit is wel even wat anders. Ze zetten je voortdurend onder druk en conditioneel ijzersterk. In de eredivisie kun je nog weleens een momentje bijkomen, maar tegen deze ploeg niet.”
Toch doet zijn ploeg het vooral voor rust goed tegen Movistar, vindt ook Attahiri. Soms gaat het voor hem letterlijk en figuurlijk met pijn en moeite. “Ik heb een elleboog tegen m’n lip gehad en een paar schoppen”, legt hij uit waarom hij regelmatig met een grimas over het veld loopt. “Maar we hebben vandaag tegen elkaar gezegd dat er niemand zou verzaken. Dus dan moet je doorgaan.”
Voor de foto met Ricardinho gaat hij de komende dagen ook nog wel even door. Alhoewel een shirt natuurlijk nog een veel mooier aandenken zou zijn. “Volgens mij ben ik daarvoor alleen te laat. Issam (el Bakkali, red.) heeft dit volgens mij direct aan het einde van de wedstrijd al gevraagd.”
