Job Dragtsma zoekt in Venezuela het avontuur weer op
Bron: Noord Hollands Dagblad
Alkmaarder in Zuid-Amerika aan de slag als technisch adviseur * “Zodra het mij te gevaarlijk wordt, ga ik terug’
Door Ton Rooseboom
Foto Martin de Haan Job Dragtsma loopt door zijn stad Alkmaar op het Fnidsen: ,,Het is belangrijk dat ik in Venezuela met mensen kan praten, maar vooral naar ze kan luisteren.’’
ALKMAAR * Voor het geld hoeft hij het zeker niet te doen. Venezuela staat economisch gezien aan de rand van de afgrond, voedsel is er schaars en de politieke situatie in het land is zeer gespannen. De Rijksoverheid raadt reizen naar het Zuid-Amerikaanse land af. Ondanks de waarschuwing vliegt Job Dragtsma over een week naar Caracas.
De 61-jarige voetbaltrainer uit Alkmaar zoekt graag het buitenlandse avontuur op. Eerst in Turkije, daarna jarenlang in Finland en nu dus aan de andere kant van de wereld. Voor hoe lang? ,,Om in Venezuela echt iets op te bouwen zal ik daar drie, vier jaar moeten werken. Maar het kan zijn dat ik over een paar weken al weer terug ben, omdat het mij te gevaarlijk wordt. Als ik het gevoel krijg dat ik steeds over mijn schouder moet kijken en niet eens rustig een kopje koffie op een terras kan drinken of een wandelingetje langs de haven kan maken, ga ik meteen naar huis.’’
Bodyguards
In Venezuela is veel gewelddadige criminaliteit. Buitenlanders – zeker Europeanen – zijn er een gewild doelwit voor ontvoerders. ,,Op de wegen rond Caracas kun je beter niet alleen rijden’’, zo is Dragtsma al duidelijk geworden na een eerste bezoek aan het land. Hij nam er een paar weken geleden een kijkje op uitnodiging van Rafael Lacava. Hij is de eigenaar/voorzitter van Academico Puerto Cabello, die Dragtsma als technisch adviseur voor zijn club heeft gestrikt. Ze moesten driehonderd kilometer rijden van het vliegveld bij de hoofdstad naar hun bestemming aan de kust van de Caribische Zee.
,,Al die tijd reed er voor en achter ons een auto met beveiligers’’, klinkt Dragtsma nog verbaasd. ,,Kijk, die voorzitter is wel gewend dat hij omringd wordt door bodyguards. Hij heeft gezegd dat ik een auto met chauffeur krijg. Prima, maar verder wil ik me daar wel vrij kunnen bewegen. Als ik steeds binnen moet blijven en moet wachten tot ik naar de club gebracht word, dan hoeft het voor mij niet.’’
Ambassadeur
Dragtsma leerde de 48-jarige Lacava begin november kennen in Rome. De Alkmaarder, die twee maanden ervoor was teruggekeerd uit Finland, bracht een vijfdaags bezoek aan Joop Lensen, zijn metgezel uit de periode met Alex Pastoor bij Fenerbahce. Lensen werkt sinds 2014 bij de jeugdopleiding van Lazio Roma, toevallig ook de favoriete club van Lacava, die een paar jaar ambassadeur van Venezuela in Italië is geweest. ,,We raakten aan de praat. Tijdens een etentje vertelde hij me over de plannen die hij met zijn club Academico Puerto Cabello heeft. Hij zocht een ervaren coach uit Europa die de jeugdtrainers kan adviseren en structuur kan aanbrengen in de jeugdopleiding. Ik vond dat wel een goed verhaal. Hij komt op mij betrouwbaar en sympathiek over dus ik geloof er wel in. Financieel werden we het eens. En ik ben later dus in Venezuela gaan kijken naar hoe de accommodatie en faciliteiten van de club precies zijn. Dat zag er allemaal wel goed uit.’’
Spaanse les
Terug in Nederland besloot Dragtsma meteen op Spaanse les te gaan. ,,Ik lees nu ook de sportkrant Marca om het Spaans zo snel mogelijk te begrijpen. Want het is belangrijk dat ik in Venezuela met mensen kan praten, maar vooral naar ze kan luisteren. Zij hebben hun trots, dan is het verkeerd om als buitenlander er meteen je visie en beleid dwingend op te leggen. Eerst dien je in gesprek te gaan, begrip voor elkaar te kweken. Ze duidelijk maken dat ik er ben om hen te helpen en te ondersteunen.’’
Krantje lezen
Zijn ervaringen uit Istanbul en Turku neemt hij mee naar Zuid-Amerika. ,,De tijd bij Fenerbahce vond ik een prachtige periode. De mensen daar zijn helemaal maf van voetbal. Bij die grote club lopen zoveel voetballers uit het verleden rond die er nog op de loonlijst staan en de hele dag niks anders doen dan alleen maar koffie drinken of hun krantje lezen. Iconen worden daar gekoesterd, die moet je met rust laten. Zoals je bij Ajax ook niet tegen Sjaak Swart hoort te zeggen dat-ie de rommel moet opruimen.’’
In Finland waar Dragtsma in 2007 bij FC Inter Turku weer als hoofdtrainer aan de slag ging, koos hij bewust voor een assistent uit het hart van de club. ,,Hij wist precies wat er te verwachten was. Finnen zijn harde, loyale werkers. Ze doen wat hen opgedragen wordt. Hebben veel moeite om zelf met oplossingen te komen.’’ Hij had nooit vermoed het tien jaar bij Turku uit te houden. Hij werd er landskampioen in 2008, won twee keer de Finse beker. ,,Ik had het er goed naar mijn zin. Turku is een fraaie stad, twee keer zo groot als Alkmaar. De mensen waren er hartelijk, ik heb er veel vrienden gemaakt. Maar uiteindelijk werd het tijd om weer verder te kijken.’’
Op een club in Nederland rekent de oud-trainer van onder meer AFC’34, AZ en FC Volendam niet meer. Hij hoeft ook niet zo nodig. ,,Ik red het financieel wel tot mijn pensioen’’, zegt hij met een lach. ,,Het gaat erom dat ik plezier heb in wat ik doe. Ik ben avontuurlijk ingesteld, leer graag andere culturen kennen. En Venezuela is letterlijk een wereld van verschil met Finland. De mensen daar moeten elke dag werkelijk knokken voor hun brood. ’’
