Mister Hovocubo

Wij hebben het droevige bericht ontvangen dat Aad Broerse, Hovocubaan van het eerste uur afgelopen week is overleden. Aad stond ook bekend als Mister Hovocubo…

Een smaakmaker van het zaalvoetbal in zijn tijd. Zaalvoetbal was zijn lust en zijn leven. Hij was er al bij terwijl hij nog geen speelgerechtigde leeftijd had. In 1968 leverde hij zijn eerste acties af in een zaalvoetbalwedstrijd. Die eerste wedstrijd luidde een periode in waarin Aad Broerse zich volledig kon uitleven en al zijn niet geringe kwaliteiten kon tonen. Aad Broerse had meer kunnen bereiken. Ook op het veld bleek hij een talentvolle speler, maar de mentaliteit om het alleen waar te maken was er niet. Tijdens zijn zaalvoetbalcarrière haalde Aad Broerse éénmaal de nationale selectie. Dat was in het seizoen 1973/1974. Tijdens de wedstrijd zeker een speler die prestatiegericht is en wil winnen. Daarbuiten een uiterst sympathieke jongen die het eigen belang naar de tweede plaats verwijst. Een puntje wat hem door zijn teamgenoten in die tijd niet in dank werd afgenomen, is zijn voorbereiding op de wedstrijd: Ploegmaat Kees Kok haalde hem altijd op om naar de sporthal te gaan en Aad had al een paar biertjes op.

Op 1 mei 1981 speelt Mister Hovocubo Aad Broerse zijn 700-ste wedstrijd voor Hovocubo 1 en dat gaat gepaard met een fraaie bokaal met de tekst “Bedankt Adje voor 700 keer Hovocubo 1”

Aad Broerse voelde dat de coach keuzes moest maken en dat er gekozen zou worden voor risicoloos zaalvoetbal. Aad Broerse maakte zelf kenbaar een stapje lager, bij Hovocubo 2 te gaan voetballen. Toen was Aad Broerse pas 33 jaar oud. Als hij had doorgegaan had hij drie landstitels op zijn naam kunnen schrijven. Het werden er slechts 2, ook niet gek overigens.

De Herinnering van een oud-teamgenoot:

Aadje……
Gisteravond hoorde ik het verdrietige bericht dat Aad(je) Broerse is overleden.
Ik heb Aad, doordat ik niet meer in Hoorn woon, al een aantal jaren niet meer gezien. Maar toen ik zijn foto op facebook zag was ie nog weinig veranderd.
Aad was een van de eerste spelers bij Hovocubo. Aad, met maatje schoen 48, was lastig te passeren. En dat terwijl ik Aad nog nooit een tijdstraf heb zien krijgen. Aad was onderdeel van het team dat in Groningen voor het eerst Nederlands kampioen werd.
Aad was Aad, zonder poespas. Een eerlijke lieve vent. Getrouwd met zijn Erica.
Ik weet nog dat ik, toen ik nog een lottowijk liep en zegeltjes tekortkwam naar Nico Mantel belde. Ga maar effe langs Aadje zei Nico. Die heeft zegels genoeg. Dus ik op donderdagmiddag op de fiets naar de drieboomlaan waar Aad woonde. Dan deed Erica open. Aad komt zo. Wil je een flessie bier?
Want dat was standaard. Ook voor Aad. Want of ie nou moest voetballen of niet: als ie uit zijn werk kwam nam ie een pijppie Amstel. Je was bij Aad en Erica altijd welkom.
Op donderdagavond moesten we de lottoformulieren en het geld inleveren bij toto boss Nico Mantel. Eerst in de Calypsobar en later bij Rob Henar van de Instuif. En bij die laatste kwam Aad dan met zijn Bouvier de formulieren brengen.
En wat denk je? Die bouvier zakte midden in de zaak door zijn achterpoten en legde een giga bolus neer. Lachen…
Op zaterdagmorgen ging ie toentertijd vaak een dakkapelletje plaatsen met zijn maat Gerard Koen.
Aad, een geweldige man, altijd vol humor en altijd dezelfde gebleven.
Weer een markante Horinees die ons is ontvallen.
Het zal een groot gemis zijn voor Erica, zijn kinderen en kleinkinderen.
Rust zacht.
Getekend: PD

meer nieuws