Missie geslaagd!

Na de winst in Amsterdam in de eerste van de best-of-three, was het zaak om de koppies erbij te houden om de aanvalsdrift van de Amsterdammers de baas te kunnen zijn. Het hele seizoen toont Hovocubo veel stabiliteit en dat zou de wedstrijd niet ineens anders zijn. Maar de runner up is met Hovocubo de andere ploeg in de competitie met een uitzonderlijke goede en sterke samenstelling. Absoluut geen gelopen koers. Hovocubo was compleet, Kevin Tromp was terug van eenblessure.. Bij de bezoekers ontbraken Ben Youssef in verband met een schorsing en Ouaddouh die afgelopen woensdag bekend maakte naar KK Malle terug te keren was door zijn eigen club voor deze wedstrijd thuis gelaten.

De verwachting is dat de bezoekers met vol gas zouden gaan starten. En die verwachting kwam uit. Zeer dreigend en fel werd het doel van Dave Stet getorpedeerd. Maar Dave steekt in een bloedvorm en had alles. Achtereenvolgens pareerde hij de inzetten van Tevik Ceyar, Jeroen de Groot, Jamal El Ghannouti, Ilias Bouzit en Soufiane el Hahaoui. Aan de andere kant schiet Kevin Tromp na een goede interceptie net over, schiet Amir Molkârâi net naast. En dit alles in een moordend hoog tempo wat de wedstrijd erg vermakelijk maakt.

Wanneer halverwege de eerste helft de uitblinkende doelman in Hovocubo dienst een prachtige lange pass geeft op Faisel Mellah, weet de sympathieke Rotterdammer de verdediging knap te omspelen en schiet de bal beheerst langs Manuel Kuyk. En twee minuten voor rust krijgt Faisel Mellah de bal van Yoshua St. Juste aangespeeld passeert met een geweldige actie Soufiane el Hahaoui passeert en de Amsterdammers op een nul twee achterstand zet.

In de tweede helft blijft het niveau hoog met kansen over en weer. In de zevende minuut komt Mats Velseboer heel dicht bij de 3-0, maar de bal gaat nipt langs de paal. Wanneer Jeroen de Groot voor de tweede keer in deze wedstrijd aan de noodrem trekt en zijn tweede gele kaart van deze wedstrijd krijgt volgt er een trieste aftocht van een speler die ooit het boegbeeld was van Hovocubo. Dit is hem niet gegund. Dan volgt er een overtal situatie voor Hovocubo waarbij de twee minuten volgemaakt worden om dan in het laatste deel van de straftijd toe te slaan. Mats Velseboer heeft het geduld om op het beste moment Amir Molkârâi aan te spelen en dan is de 3-0 echt een feit.

Dan wordt Jamal el Ghannouti als vijfde veldspeler ingezet en dat resulteert in een bal die bij de tweede paal door Tevik Ceyar erin wordt geprikt. Hovocubo heeft probeert dan nog een aantal keer in het lege doel te plaatsen maar de bal gaat iedere keer net naast. Op de valreep in de laatste twee minuten schiet Ilias Bouzit de bal nog prachtig in het doel en hoewel deze aansluitingstreffer ervoor zorgt dat het nog  twee minuten billen knijpen is komt Hovocubo niet echt meer in gevaar.

Twee ploegen die er echt een spannende wedstrijd van hebben gemaakt. Een wedstrijd die aantrekkelijk was om naar te kijken.

Volgend seizoen speelt Hovocubo de Champions League. Volg onze social media om mee te krijgen welke avonturen Hovocubo in gaat.

Lees hier het verslag van NOS

Lees hier het verslag van RTV NH

Lees hier het verslag van Hoornsdagblad.nl

Lees het verslag van Het Amsterdamsche voetbal

Lees hier het verslag van Zaalvoetbalonline.com

Lees hier het verslag van FutsalTV.nl

Lees hier het verslag op KNVB.nl

Lees hier het verslag van Eredivisiezaalvoetbal.nl

Lees en zie hier: De liefde van Amir Molkârâi voor Hovocubo in RTV NH

De schaal is weer terug in Hoorn

Bron: Noordhollands Dagblad

Vijfde titel voor Hovocubo * Zaalvoetballers winnen in twee duels van ‘t Knooppunt * Kroon op sterk seizoen

Vincent Schot

Za­ter­dag, 21.05 uur. Op het sco­re­bord van De Op­gang tik­ken de laat­ste der­tig se­con­den weg. Aan de rand van het veld staan sup­por­ters klaar om het veld te be­stor­men. Zij we­ten dat de 3-2 voor­sprong van Ho­vo­cu­bo op ’t Knoop­punt stand gaat hou­den en dat de schaal na 2014 te­rug­keert in Hoorn. Een avond in het spoor van de lands­kam­pi­oen.
17.30 uur. Ho­vo­cu­bo wil het twee­de van maxi­maal drie fi­na­le­du­els be­na­de­ren als ie­de­re an­de­re wed­strijd, maar toch is er al vroeg veel be­drij­vig­heid in de hal. Bij winst is de vijf­de ti­tel in de club­ge­schie­de­nis een feit en dat is aan al­les te mer­ken. Be­hal­ve dan aan de spe­lers, maar daar­van zijn al­leen de kee­pers Dave Stet en Ru­ben Olij­hoek en Mats Vel­se­boer er al. Ter­wijl er bui­ten de kleed­ka­mer hard wordt ge­werkt, ma­ken zij zich al­leen druk om het vin­den van de blue­toot­h­ver­bin­ding van de spea­ker van Olij­hoek.

18 uur. Op Han­drit Hox­haj na zijn alle spe­lers er. Ze zoe­ken hun plaats in de kleed­ka­mer op, waar op veer­tien plek­ken shirts han­gen. Ter­wijl Yous­sef Ma­kraou en Stet als eer­ste plaats­ne­men op de be­han­del­ban­ken van fy­sio Floor Smit en mas­seur Helénè Van Rooy zijn de mees­te spe­lers nog druk met hun te­le­foon. ,,Er lig­gen vijf kaar­ten klaar”, stelt Zak­aria Am­ra­ni de per­soon aan de an­de­re kant van de lijn ge­rust. ,,Ge­woon bij de deur mijn naam noe­men.’’

18.10 uur. De te­le­foons zijn op­ge­bor­gen, maar toch wordt er nog naar een scherm ge­ke­ken. Via een be­a­mer wordt een door team­be­ge­lei­der Ti­ne­ke Diaz ge­maak­te film af­ge­speeld. Deze blikt te­rug op de laat­ste fi­na­le die de club speel­de en wat die los­maak­te. De eni­ge ke­ren dat de in­mid­dels se­ri­eus ogen­de spe­lers la­chen is om het kap­sel van des­tijds van Amir Mol­ka­rai. Ze heb­ben dan al een speech ge­had. ’We heb­ben alle lof dit jaar al ge­had: we zijn de bes­te ploeg en we la­ten het bes­te voet­bal zien. Nu is het aan ons om dit te be­wij­zen, om de kroon op een sterk sei­zoen te zet­ten. Niet de bes­te voet­bal­lers win­nen prij­zen, het bes­te team wint prij­zen. Laat straks in twee keer twin­tig mi­nu­ten nog één keer zien dat jul­lie dat zijn’, luidt de bood­schap.

18.30 uur. De eer­ste sup­por­ters ne­men plaats op de tri­bu­ne. Ze moe­ten nog een uur wach­ten op de af­trap, maar ge­zien de acht­hon­derd men­sen die uit­ein­de­lijk op het duel af­ko­men, is hun vroe­ge komst he­le­maal niet gek. Niet veel la­ter im­mers is het een stuk moei­lij­ker om een zit­plaats te vin­den.

18.50 uur. ,,Boys, over twee mi­nu­ten naar bui­ten”, roept Mol­ka­rai door de kleed­ka­mer over de mu­ziek heen. ,,Ze heb­ben de klok al ge­start dus we be­gin­nen eer­der.’’ Op­nieuw zijn Stet en Olijk­hoek de vroe­ge vo­gels: de goa­lies zijn al om­ge­kleed en be­gin­nen als eer­ste aan hun war­ming-up. De twee mi­nu­ten van de cap­tain wor­den niet door ie­der­een ge­haald, maar als laat­ste zoekt ook Yous­sef Ma­kraou het veld op.

19.20 uur. De veer­tien zijn te­rug in de kleed­ka­mer en de blau­we in­loop­shirts zijn ver­ruild voor rode wed­strijd­te­nues. De laat­ste aan­wij­zin­gen zijn van trai­ner Rudy Mon­den. Nog een keer waar­schuwt de ver­van­ger van de ge­schors­te San­der van Dijk voor wat ko­men gaat. ,,Knoop­punt speelt voor hun laat­ste kans op de ti­tel, dus ze zul­len er in de be­gin­fa­se op klap­pen. Ze zul­len hoog druk zet­ten, maar ook al­les doen om jul­lie uit je spel te ha­len: ge­oor­loofd en on­ge­oor­loofd. Laat je er niet door van de wijs bren­gen.’’ Dan zoe­ken de spe­lers de gang naast de kleed­ka­mer op, gaat het licht uit en de spot aan en klinkt de in­tro­duc­tie van spea­ker Rob Mooij.

19.48 uur. De eer­ste tien mi­nu­ten zijn voor­bij en de Am­ster­dam­mers doen hier­in pre­cies wat werd ver­wacht. Het duel is am­per on­der­weg als Moaad el Aa­kel met een ste­vi­ge over­tre­ding op Ka­rim Mos­sa­oui dui­de­lijk maakt dat ’t Knoop­punt niet is ge­ko­men om te fi­gu­re­ren op een Hoorns kam­pi­oens­feest. Dank­zij een aan­tal goe­de sa­ves van Stet komt de thuis­club deze fase door zon­der kleer­scheu­ren.

19.50 uur. De Op­gang ont­ploft als Fai­sel Mel­lah scoort. Mis­schien wel de meest con­stan­te spe­ler van het sei­zoen neemt een prach­ti­ge pass van Stet aan op zijn borst, snijdt ach­ter zijn man langs naar bin­nen en pas­seert Ma­nu­el Kuyk via de bin­nen­kant van de ver­re paal. Ze­ven mi­nu­ten la­ter slaat hij op­nieuw toe: 2-0.

20.15 uur. Rust. Mon­den ver­telt zijn man­schap­pen trots te zijn, Mol­ka­rai waakt voor on­der­schat­ting. ,,We zijn er nog niet boys, nog lang niet. Nog twin­tig mi­nu­ten al­les ge­ven”, zegt hij. Na­dat de de­fen­sie­ve tac­tiek – zo­als die ge­han­teerd moet wor­den bij de ver­wach­te speel­stijl van ’t Knoop­punt na rust – is door­ge­no­men wordt het duel her­vat.

21.01 uur. Met nog 1.58 mi­nu­ten brengt Il­li­as Bou­zit ’t Knoop­punt te­rug tot 3-2. Het zorgt voor span­ning op de tri­bu­ne, maar met nog der­tig se­con­den te spe­len durft het pu­bliek dus op­ge­lucht adem te ha­len. Een con­fet­ti­ka­non gaat af en de lijn wordt op­ge­zocht om zo snel mo­ge­lijk bij de spe­lers te zijn zo­dra de zoe­mer een­maal klinkt.

21.40 uur. Lang na­dat Mol­ka­rai de schaal in ont­vangst heeft ge­no­men en alle spe­lers er­mee met vrien­den en fa­mi­lie op de foto zijn ge­gaan, zit Ho­vo­cu­bo weer in de kleed­ka­mer. Het is er ver­ras­send stil, maar de spe­lers blij­ken te wach­ten op de schaal. Als Mos­sa­oui en de cap­tain deze ein­de­lijk naar bin­nen bren­gen, breekt de ploeg uit in ge­zang. Het feest wordt kort on­der­bro­ken door Van Dijk, die na af­loop wel bij zijn ploeg mag zijn. ,,Suc­ces is niet nor­maal, maar o wat smaakt het naar meer! Ge­niet er vol­op van”, geeft hij zijn team mee voor­dat deze de dou­che en dan de kan­ti­ne op­zoekt om nog lang pre­cies dat te doen.

Foto’s: Gerrie Meijer