Nog één keer
Ronald van Leeuwen en Jasper Boon keerden nog één keer terug naar de houten vloer van de Opgang in gezelschap van de selectie en publiek.
Ronald vertrok afgelopen zomer naar KK Malle en Jasper heeft voor het veld gekozen en is inzetbaar bij hun vrienden van Hovocubo 3.
Chris Wobben wilde heel graag beide makkers toespreken. Echter ‘duty calls’ en dus moest hij live op radio 1 een wedstrijd verslaan vanuit Kerkrade. Maar Chris heeft even goed een mooie tekst op papier gezet die beide heren door Paul Walkeuter voorgelezen zagen.
Beste Jasper en Ronald,
Terwijl jullie hier staan, beklim ik de stadiontrappen van het Parkstad Limburg stadion in Kerkrade. Om kwart voor acht start Roda JC-NEC. Vanuit de nok van het stadion geef ik verslag. Foutje van de architecten. Toen het stadion feestelijk werd geopend, kwam men erachter dat er één heel klein dingetje ontbrak; de complete perstribune! Met als resultaat dat ik straks vanuit een piepklein zolderkamertje neer moet kijken in de groene diepte.
Zo zie je maar, topsport draait om details.
En juist daarin hebben jullie je de afgelopen jaren enorm in onderscheiden. Ronald in het doel van Hovocubo 1 en Jasper als zijn trouwe kompaan.
Misschien wel de lastigste rol. Vaak op de bank, wachten op een kans je te kunnen onderscheiden. Maar als er een beroep op jou werd gedaan, Jasper, dan stond je er ook meteen. Vol overgave verdedigde je de kleuren van Hovocubo. Je bent een absolute klasbak. Ik denk dat iedereen hier op de tribune dat kan bevestigen.
En als je niet in actie kwam in het eerste, dan maar in het tweede. Ook daar heb je je momenten van glorie gekend. Om maar te zwijgen van de derde helft.
Niet alleen als keeper, maar ook als persoonlijkheid heb je jaar in, jaar uit, bijgedragen aan de successen van Hovocubo. Dat neemt niemand je meer af. En je verdient daarvoor de waardering die daarbij hoort. Ik hoop ook dat het publiek zich straks nog één keer heel hard laat horen voor jou, Jasper Boon.
Net zoals het applaus voor Ronald wat mij betreft niet lang genoeg kan duren. Wat een ongelooflijke topkeeper ben jij. Sinds je komst naar ‘Hovo’ heb je mij, maar ook de toeschouwers kennis laten maken met je ongekende kwaliteiten. Ik heb op feestjes weleens uit staan te leggen hoe je weer eens een onmogelijke bal gewoon klemvast pakte. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar dat was het niet, Ronald. Ik vind je zonder twijfel de beste doelman die ik ooit in de zaal in actie heb gezien. Sorry Ron Sijm, Pieter Grimmelius en Peter Rozenbeek. Maar de beste staat hier toch echt vanavond op de vloer van De Opgang. Zijn naam: Ronald van Leeuwen.
Je hebt je handtekening met gouden krulletters onder het kampioenschap van 2014 gezet. Dat heerlijke, fijne, sensationele kampioenschap. Dat voor altijd bij Hovocubo hoort. Ik vind het een grote eer dat ik die herinnering mag delen met jullie. Ik heb als die jaren met veel plezier en bewondering jullie namen omgeroepen. Ik vond het een grote eer.
Ik wil jullie dan ook heel hartelijk bedanken voor al het moois wat jullie hebben laten zien. Niet alleen op de voer, maar vooral ook daar buiten. Het ga jullie goed!
Geniet nog even van jullie laatste opkomst in De Opgang. En denk nog even terug aan al die mooie herinneringen die hier op de vloer liggen.
En publiek, laat u nog éénmaal horen. Zodat ik het in Kerkrade nog kan horen. Ze verdienen het!!!!!!
Groeten vanuit het diepe zuiden,
Chris Wobben
NOS Langs de Lijn
(Maar vooral…..Hovocubaan)
